[BIN: 2446]

Sigurd Svein

Oppskrift, udatert av Joh. Skar etter Hallvor Bjåne, Bykle, Setesdal, A - Agder .

  Sigur kasta Leikeballen
Han lystar 'kji lenger aa leike.
So gjeng ´n heim ti si kjære Moir
Aa gjore si Kjinnir bleike.
Aa hoyre du de, du Moir ti meg
du løyser meg av den Vande,
Fortelæ meg inn mitt Fairsnamn.
de e so tungt uti Blygsle gange.
Aa hoyre du de, du Son ti meg,
Eg vi deg ingjen paa eggje;
Men gakk ti Greven, din Moibror,
Han kann deg vel Raai leggje.
Eg hev 'n Hest paa Staddi standand,
So Smaadrengjinn' kaddar Grani;
den kann du 'kji styre, min kjære Son,
Han ville visst bli din Bani.
Aa hoyre du de, du Moir ti meg,
Aa syt no alli for die.
Eg heve traadt dei Baaneskone
Aa tore vel Folen rie.
( Sigur Svein gjekk i Stadden inn
Aa løyste Grani o Bondo,
Aa Grindill hu sto Stallhusdynni
Aa tok imot'n me Haando. )
Aa de va Grani paa Staddi sto
Han lea paa sinom Rommi, *)
Sume so slo an Hausen sundæ,
Aa sume Tennar o' Munni.
*)Rommi - de va Skankann' ass de", sa Haddvor Bjaane.
Bastar di inkji Folen min,
Men lete ´n sleppe laus,
So finnst der 'kji att'e av Greivehesto
den einaste Tonn i Haus.
Sigur Svein gjekk i Stadden inn,
Aa løyste Grani o Bondo,
Aa Grindill sto Stallhusdynni
Aa tok imot'n me Hondo.
No sko 'kji Smaadrengjinn' læ aat meg,
Daa Grani an løype laus.
No ska eg Beisle av Gulli gjera
Aa sveipe kring Heining Haus.
So gav 'ei honom de Nevahoggji,
Me same an steig ti Heste.
"Aa gjev de no att ti din Jamlika,
Aa lat inkji Moti breste."
So kom der eit Troll av Rustinn'ut
de va inkji av dei frie,
Nasane ha de som Nautefjos
Aa Augo som Tjønn i Lio.
Aa Rysen gjekk bak Granis Bak,
Va klædd i Kjortelen vie.
Aa hoyre du de, du Sigur Svein,
Kvi maa eg 'kje me deg rie?
Ja set deg paa Lende av denne Skjengjen,
Fer Grani ber'e 'kon baae;
So styrer eg sjav'e Tygjill aa Taum
Aa lot den Voni vaage.
Femten Alni e Graneleggjen,
dei moler'n ifraa Hova;
Men Rysen der attafer Søyle sat,
Han Føtar paa Jori drage.
So lengje rei den Langbein Rysen,
At Sigur Svein seg maate undre.
Aa Grani ´n rister den Rysen av,
So Ryggjen ´n brottna sund'e.
Sigur Svein rei den allan dagjen
Aa ingjen Garen saag,
Alt ti an kom aat den grøne Lunden,
der Greivegaren laag.
Aa Greiven ´n sat i haagan Loft
Aa saag seg ut so vie:
No tekkj' eg, eg hoyrer de inna Borgo
At uttafor Borgjinne rie.
- - - - - - - - - - -
No tappar di i dei Sylvarskaalenn'
Aa lat dei 'kji tome stande.
Eg ser, de er Sigur Svein, Systerson min,
Han vitjar her hit ti Landi.
Tappe no i dei Sylvarhonno,
Aa lati dei stande fudde.
Fe de e Sigur Svein, Systerson min,
Han toler her ingjen Suet'e.

Ekstra opplysninger

Orig. ms. NFS Joh. Skar 18, s. 72-76. Med overskrift Sigur Svein. Utsyn 61. NMB 177

Under reinskrifta står: Haddvor Gunnaarson Bjaane.

f. 1774. + 1867, 23 Mai, 93 aar. Haddvor va fødde i Smørklepp Grend i Vinje; Fair ass het Gunnar Haddvorsson Bekkjus. Haddvor bugsla aa bygde Bjaane; fyrr va Bj. Bjaane uleselig a Beiti me a Bu. Papa leigde Bjaane = va Bruksmann i Bjaane i trju Aar, (1847?) aa an flutte det, daa Haddvor va um Lag 75 Aar gamall. daa va eg 8 Aar gamall. Haddvor fødde aa klædde meg, aa Papa aa Mame sill alli have a Or aa seia ive meg. So sill eg fyj o allestadt - fyst an fiska aa kor an for. Eg fygd'o, fyst an "for uti" au, av di 'an va so kavende giptegalen. Eg fygd o eigong ti Leslefjødd Støyl aa fria ti a Gjente fraa Bøhera. Haddvor ha daa tekje foet av se; hav va veik i Mjønno aa gjekk me Stav'e. A Stykkje ne enat Støyle sto a Bjørk;*) aa der sett 'an Staven etti: "Eg tenkjer eg klarer meg faratta", sa 'an me sjave seg aa gjekk 30 - 40 Fet; daa steva 'an aa studde.



*)Bjørkji stend'e noko ti Les; aa lutar; ho va so long at ho slutar hitivi Veggen. Fyst eg ser ær = kver gang eg ser æ lyt eg tenkje paa an Haddvor.