[BIN: 2663]

Torekall vinn att hamaren sin.
Torekall

(fleire alternative titlar)

Oppskrift 1877 av ukjent etter ukjent sanger, Kvåle, Vestre Slidre, Valdres .

1. Torekall kom se or skoge heim,
- trøytte var han og mode -
tjuva' ha' støle burt hamar'n hass,
han visste kji kem so dæ gjorde.
-/Torekall tøyume no følin sin mæ taumo./ -
2. "Høyre' du Loke Lauvøy,
du leigedrengen min, -
du ska' fljøge alt land ikring
og leite upp hamaren min."
3. Dæ var han Loke Lauvøy
tok han aat sino bvengji,
flaug han se so høgt i sky,
at nære han flaug sin sprengji.
4. Daa han kom se aat Gremmeli-gard,
sto Gremmil o rørde i elde:
"Ko æ dæ no tids uti Æsagarde
no Lokjin æ ute um kvelde?
5. Ko æ for ti'ind i Æsgarde
o uti dino londo?
Laupand kjeme du med slik fjett
som var du jaga med stongo."
6. So æ tiind ifraa Æsgarde
ho vond æ og inkji god'e:
Torekall har sin hamar mist,
han visste kji kem det gjorde.
7. Høyre' du gamle Gremmil
ko e no seie' de:
Har du Torekalls hamar go',
du døl han inkji før me'."
8. "E har no hass hamar take,
e døl hono inkji eit ord:
aatte ælne og nie favna'
har e grave han ned i jord.
9. Inkji faar han att hamaren sin,
minder han faar det med saatte,
minder han fløt og fører her heim
den yngste systre han aatte."
10.Lokjen han tok aat vengen sin,
- nære flaug han sin sprenge;
kom han se' aat Æsgarde
før Torekall gjikk se' aat senge.
11."Grimmen har din hamar take,
han døl det inkji eit ord:
aatte ælne og nie favna
han ha' grave han ned i jord.
12.Inkji faar du att hamaren din,
minder du faar han med saatte,
minder du fløt og føre der heim
den yngste systre du aatte."
13.Det var fruga Valborg,
ho vart so ille ved ord;
henne dreiv blodet som ei jord.
14."No vilja me taka han Torekall,
væl vilja me byste hass haar,
klæ so paa hono brureklæo,
og føre n aat Gremmeligaard."
15.Dei toko daa si veslare brur
og henne haare bysste;
so snare daa vøro dei bruregjento',
dei klædde paa brure fysste.
16.Inn kom grimme jutulen
og saad paa Valborg=skara:
"Hente meg hit mine beste klæo
og late meg fagran varda."
17.Uksekroppen so aat ho upp
og tvo punds kjel med kaal,
alle dei brød som baka var
taa femta skjeppo med saa(d).
18.Femta spekjilaksa aat ho upp
og nokre andre smaa fiska';
dette var brure si beste spise,
før ho lengta ette' drikke.
19."Eg gjere no baade skjek og skjølv,
eg gjet inkji drikke taa hødno:
du gjeve meg drikke taa bøllestampo
og føre so hit med stongo'."
20.Til svara grimme jutulen
heime uti sinom velde:
"Eg alder ha sett nokor veslare brur
ha ete meir um kvelde."
21.Svara so Lokjen leigemann,
han smilte unde sitt skjinn:
"Ho har inkji ete paa aatte daga',
so ha' ho lengta te din."
22.Det var gamle Gremmil,
han gleddist ved dei ord;
snart kom Torekalls hamar fram,
vart lagd paa brurebord.
23.Ætte vøro dei smaatrølle
so' børo den hamaren inn;
brure tek'n med eine hønd'n
og sting 'n unde sitt skjinn.
24.Og det var den unge brure,
spring ho so lett over bord,
slo ho den grimme jutulen
so han datt daud te jord.
25.Og det var den unge brure,
spring ho berge ikring,
slo ho dei andre smaatrølle
so dei laago alle i ring.
/ Torekall tøyme no følin sin mæ taumo./
Ekstra opplysninger