[BIN: 2386]
Sigurd Svein
Oppskrift
han lyster inkje lenger å leike
So gjenge han te si sælaste móer
han gjerest i kinninne bleike,
Eg sko nó låne deg hesten min
som Smaadregjene kallar Grane
passe du deg du Sonen min
han ber deg inkje te bane.
hó gjóre som en dåre
hun klypte titt, avskormeitte fritt
So de skjeine utav kvordóm påre.
Sigur' en seg av gare rei
mæ Skjoldene og brynja bjarta
hånoms móer fyggjer hånoms so langt av bý.
So mildt æ' de móer's hjarta.
Sigur en rei seg allóm dagjen
inkji husi hån såg
før han kom seg nór i trolleboten
Den grervegaren den låg
De vá no den Islands kóngje
han sat i si måltid ti
no høyrer eg de inn
utan minóm borgjenne rie
De tappar mjø i sylvare skålinne
lat dei inkji tóme stande
nu kjeme Sigur' en systersónen min
han vikar vel heimat i låndó.
Grane han sille at stallhuse
eta havre å mjøl
S. han sille at høgan lofte
drekke mæ fruvar å møyar´.
Grane - konn S - mjø av Sylvarihonn.
Grane han stend på stallhuse
Smådrengjænne kallar 'en
han tuktar no alle kungjens' hestar
alle at einom veggjen.
Grane -
han lear på sænó rómme
Some så slær han dei hovdanne sund'e
å some so tennar ó mónnen
De tott no Sigur so ille i era
at G: sill' laupe lousæ
So lót han no beisle av gulle gjera
han sveipte det ikring heióm housen
So tok en no den forgytte grima
S: housen,
idag sko 'kji smådrengjenne be at meg
ty Grane han løp no lause
hó løyser en Grane av båndó
ute stende Snarpan S. Sven
tek imót mæ båe håndó -
De va væl en S. svein
han rei seg fram ette mæ lie
So kom der ein ryse om a rustinne ne
han ba en måtte mæ honom rie.
So komne,
han va' klædd i serkjen langje,
hoyrer du de du S. sv:
lete du meg ette deg gange.
Stig so på lendi av denne Skjengjen
fyr Gr: han bere kon båe
Sjave so hell i tygylen å beysle
So læt mæ på vóninne våge
Rysen han rei so lengje
at Sigur en fór te ondrast.
So riste G: æn rysen av
å ryggjen den floug iæti sønder
15 alne va Granaleggjen
dei mætte hónóm te hóv
rysen en sprang på Granamankjen
å føtanne på jori han dróg.
S. en rei uvi Rimarfossen
å G: en brout sin fot,
S: sleppte ne gullkista si
So bons de 'kje meire bót
S. han hælt i gullringjen
å kista den flout i strommen
vissnok hev
mæ en helle so stri euti toumen.
S: en rei ivi Rimarfossen
å blóe de skvatt so vie
fram kjeme Guró ryseriva
mæ silkjeskaute batt ikring såre
So de sille 'kje svie
Guro stillti gullhorpa si
å
S: han uvi R:
der Grane brout sin fót
Brynjil Fruva, Guro ryseróva
dei stende væl båe deil dar
dei deil dar um snarpan Sigur svein
dei ville hónóm båe eige
Brynjil hó kasta nyklekippe
So de sång uti Gurós fang
visst nok hev du en Grane lokka
hónóms navn du en gjeva kan
Høyrer du dæ du Sigur svein
kvor vi' av minom gjera
enten høgast i Åskórei
hell lægst uti himmelen vera
Høyrer du de du Guró ryseróva
du set 'kje kåre fy meg
fy ha 'kje G: sin fóten brote
So ha eg silt rie frå deg
So rie eg mæ deg te Åsegår
um Grane meg kunnieæ bera
den trøgste mannen i dette rei
fy de æ so vóndt å vesål mannen vera