| 1. | [Dei bore fram ein bolle] [den slo han] i skrolli. |
| 2. | Um tala bruri i benkjen sat hott æ' dæ for en spil[emann som skjemtar så]. |
| 3. | Eg heve rii å runni min [faers] banamann [hev eg 'kji funni]. |
| 4. | [han tala te] |
| 5. | Så høgge du meg i dynnering så ber du meg i stogo inn. |
| 6. | Så høgge han svære [i dynnering] [så] bar [han]dæ [i stogo inn]. |
| 7. | Um tala båne i vogga låg Dalebu, D[alebu] høgg ikkje så. |
| 8. | Tig du still du lite kind du sko' bli aller kjærasten min. |
| 9. | Ha' du 'kje havt Gud i fyste tal så ha' eg silt blivi din banemann. |
Ekstra opplysninger
Orig. ms.
Merknader: S.Bugge har ikkje merkt av korleis strofene skal fyllest ut. Her er dei fylt ut dels etter Landstad, dels etter oppskrifta etter Targjei Kosi, S.Bugge III, s.80. Str. 1, til "skrolli" står: (skrellte sund)
