[BIN: 1877]
Liti Kjesti og Brunsvein.
Kong Valdemar og hans syster
(fleire alternative titlar)Oppskrift udatert av Sophus Bugge etter Tone Vistadbakken, Mo, Telemark .
| 1. | Kúngen å droningi site fyr bór,
- útí Lovmansøy -
dei talar så mangt eitt skjemtansór.
Så lett han gangar dæn dansen. |
| 2. | Dei talar så mykje, dæ må ´kje alt bú,
æ´
[alt æ´] dæ líti Kjærsti te angest å sút. |
| 3. | Som 2; kún: vera tregi. |
| 4. | "Å eg sko´ seia deg stør(r)e harm,
líti Kjærsti søve på Brónsvens arm. Eller omvendt
Orden. |
| 5. | Å eg sko´ seia deg stør(r)e kvíe,
at voggúnne gjenge sø únde líe." |
| 6. | Kúngen han hútta på sveinanne små:
"de be líti Kjærsti innfyre meg gå!" |
| 7. | Dei leita úte å dei leita inne,
å inkje kúnna dei líti Kjærsti finne. |
| 8. | Dei fann fat på et líti hús,
dær spila gúllhorpúr å brende voksljós. |
| 9. | Dei pikka på dynni med finganne små:
"då statt úpp líti Kjærsti, skrei lokúr ifrå! |
| 10. | Dú stend úpp líti Kjærsti, dú slepper ´kon inn,
me æ tvo boir ´frå bróeren din." |
| 11. | "Å hot vi´ no kúngen, min broder så gó?
å må eg no inkje hava noteró?" |
| 12. | Líti Kjærsti hó aksla sí kåpa blå,
så lyster hó inn fyr sin broderen [at] gå. |
| 13. | Líti Kjærsti hó inn igjenom dynni steig,
kúngen han úpp ímót hænar reis. |
| 14. | "Hør dú líti Kjærsti, hot eg be deg:
ein elskovsdanse dú dansar fyr meg." |
| 15. | "En elskovsdanse´ eg inkje kan;
eg dansar en anen, eg bete kan." |
| 16. | Líti Kjærsti hó dansa så lengi,
hó trotar út kóngjen å alle hass drengir. |
| 17. | Líti Kjærsti hó dansa, te hó blei mó,
te blóskóme stó í røde gúllskó. |
| 18. | "Lµger dú på frúvúr hell lµger dú på møy,
gúd bære deg Sylvelin sko dú no døy." |
| 19. | Som 18 = kún: vív låte lív. |
| 20. | Hass droning hó fram i dansen trein,
hó sprett´ úpp líti Kjærstis snørereim. |
| 21. | Ho sprett´ úpp líti Kjærstis snøreband,
så sprænte hó dæn mjokki på kúngjens fang. |
| 22. | Å kúngjen han hútta på sveinanne små:
"de be no Brónsven innfyr meg gå!" |
| 23. | Å kúngjen han ha´ inkje halltala ór,
før Brónsven han stó framafør hass bór. |
| 24. | "Å høyrer dú Brónsven, eg spyrje deg må,
å hokke vi dú hange hell brenne på bål?" |
| 25. | "Eg vi´ kje anten hange hell brenne på bål.
dú gjev meg líti Kjærsti, så æ´ eg din måg." |
| 26. | "Dú æ´ kje vær líti Kjærsti, dæ vene vív,
Brónsven dú æ´en hestetyv." |
| 27. | Å Brónsvenn han riste på syllbúdde svær:
"ha´ dú ´kje vori kúngjen, detta ha´dú vor´ vær." |
| 28. | Å Brónsven, han riste på syllbudde knív:
"ha´ dú ´kje vori kúngjen, dæ silt kosta dítt lív." |
| 29. | Brónsven, Brónsven, dú still ditt svar!
Du hev a líti Kjærsti, dú æ´ hena vær. eller
omvendt |
| 30. | Brónsven, Brónsven, dú still din knív! Orden.
dú hev á líti Kjærsti, dæ vene vív." |
| 31. | Dær blei glee å mykje lyst,
dei drakk gjestebo å barsøle fyst. |
| 32. | Dær blei lyst å mykje gama,
dei drakk gjestebo å barsøl mæ sama.
|