[BIN: 1402]
Knut Liten og Sylvelin.
Øystein Grønnevoll
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1880 av Dårdi Bratterud etter Ingebjør Romundsdotter Mjaugedal, Eidsborg, Lårdal, Telemark .
| 1. | Ja kongen og Knut litten dei sad i kring bor
-I så lilja -
dei tala så mangt eit sjemtande or.
-Så såre sørger Sølvelil for lille Knut i løndom. - |
| 2. | Å høirer du Knudt liten eg tespyre deg
å vi du no byte dei folan mæ meg. |
| 3. | Ja eg kan no byte dei folan me deg
men eg vi hava dotte di i byte eg. |
| 4. | Å sko kje mi dotter bli gjift
hel ho sko no gange i eit hesteskift. |
| 5. | Knudt han slo da sin hånd i mot bor
eg fer vel di dotter for eit godt or. |
| 6. | Knudt liten han sala ut gangaren grå
så rei han lystigt til Sølvelitens gård. |
| 7. | Han banka på dynne med fingrane små
æ du inne Sølveliten skrei loka i frå. |
| 8. | Nei ingen så lukkar ind i her i nat
du lukkar vel ind din kjereste så bra. |
| 9. | Å Sølveliten ho ha på sig kåben så blå
så skreide ho den loka både til og i fra. |
| 10. | Sølvelite sette fram ein forgylte stol
der sko du Knudt liten legge hoser og sko. |
| 11. | Å åmafor mi seng der er ein guldknap
der sko du Knudt liten hengje hanskar å hat. |
| 12. | Så låg dei tilsammen den nåtti så lang
ho som ei kjering å han som ein man. |
| 13. | Fy vori den terna ho var so utro
ho stol burt Knudt liten sylspente skoe. |
| 14. | Den terna ho ha på sig stakjen blå
so reiser ho so listigt til kongens gård. |
| 15. | Her site du konge drik mjø å vin
Knudt liten han søve med datteren din. |
| 16. | Gak burt du terne eg vi deg kji tro
her æ so mange som du hev logje på. |
| 17. | O nådige herre du vi meg kji tro
sgjå her ser du Knudt litens sylspente skoe. |
| 18. | Å kongen han ropa ivi heile si hær
å kåme mine krigsmend no æ de meg kjer. |
| 19. | Så kom der til hånom eit hundrede mand
me sko hjelpe deg kongji så godt som me kan. |
| 20. | Å kjere mine krigsmend de kler dikon kji falsk
Knut litten de æ no ein vågehals. |
| 21. | Dei støite på dynni me bryngjun for hals
ja du æ bestandigt ein vågehals. |
| 22. | Dei støtte på dynni mæ glavin og spjut
æ du inne Knudt liten så kåm no herut. |
| 23. | Knudt litten han ut gjenem vindøiet såg
de [æ] no so mange men me æ so få. |
| 24. | Knudt litten han ropar eg æ inkji ræd
de biar liti te guten æ klæd. |
| 25. | Knudt liten han kasta no rustningen på
Sølveliti ho sprette fast jurune då. |
| 26. | Knudt litten han gjennem dynnane sprang
så rudde han den vegjen om den va noko trong. |
| 27. | Knut liten han hogji å han blei vel mo
te båe hånoms støvlar sto fule af blo. |
| 28. | Knut liten han hogji te han tos bli trøit
han konna kji sjå anna blo å røik. |
| 29. | Knudt litten han springe på gangaren grå
kongen da ute for honom da står. |
| 30. | Å høirer du Knudt liten og eg spyre deg
hor æ no dei krigsmend eg sendte til deg. |
| 31. | Å some ligge sjuke å some ligge i sår
å some heve fengji sin julekost i år. |
| 32. | Du kongji du kouper deg 10 tønder salt
så du fer no salte de mannekjøti [alt]. |
| 33. | Du kongji du kouper deg 10 tønder gryn
så [du] fer gjera den pylsa så sjøn. |
| 34. | Knudt han rister på bloute sver
å va du kji kongi hot va du vel vær. |
| 35. | Knudt liten han riste på bloute kniif
å va du kjii kongji de sil gjelle dit liv. |
| 36. | Knut litten du stiller dit blodige sver
eg gjev deg mi dotter å den æ du vær. |
| 37. | Knudt liten du stiller din blodige kniv
eg [gjev] deg mi dotter den vene viv. |
| 38. | Eg gjev deg mi dotter å heile mit land
å så lyt du gjere mæ meg som du kan. |
| 39. | Nei du kan vera kungji du kan hava dit land
men eg hev Sølvelite å eg æ hennars mand. |
| 40. | Å de fik Knudt litten for han va kji ræd
å derfor han kom uti kongelege æt. |
| 41. | Knut han lyfter på høge stridshat
jou farvel no kongji å tak for i nat. |
| 42. | No sluttar eg mi vise å den sko vera sand
han va nok ein greivi af fremmede land.
|