Balladeoppskrift (TSB: b010, BIN: 1027)

[BIN: 1027]

St. Georg og draken

Oppskrift 1863 av Sophus Bugge etter Jorunn Bjønnemyr, Mo, Telemark .

1.	Bære kon fader i¹ himmerig² kjeme drakjen uppå våres øyi, han vi' no 'kje anna hava ti kost hell reine å klåre møyar.
	¹uti
	²himmerikji
2.	Me sko kaste³ gulltærningar på tavlebor⁴ å sjå hor dei gulltærninganne mon falle, å dei falt på kungens dottere go å der fall måli frå henne.
	³renne
	⁴tavelbor
3.	Eg sko gjeva deg bå sylv å gull å hælte i mitt kungerikji vi' du fri kjær dottere mi fra denne elendige kvie.
4.	Hav du sjave ditt sylv å ditt gull å dertil din edelbortsteinar eg helle so mykje av mi fatik småbonn som du gjer av dotte di den eine.
5.	De va' då Danerkonungjen han svøber⁵ sit hoved⁶ i skinn so sørgelege ganger han i høieloft å vekkjer kjær datteren sin.
	⁵sveiper
	⁶hovu
6.	Hører⁷ du de min kjæreste dåtter du mæ 'kje hverkjen⁸ syrgje hell kvie du æ no gjeven ti drakjen i voll sjå hånom so lyte du blive.
	⁷høyrer
	⁸hverken
7.	Ho tok bokje i den høgre⁹ hånd å krossa æ i¹⁰ den vistri so gjekk ho seg ette¹¹ lofsans stett å ne uppå grønan engji.
8.	So [gjekk ho seg ette lofsans] stett [å ne uppå grønan] engji, en faver ungersvenn ho møter no der ho gjer 'kje kvorkjen spurde hell kjende.
9.	Vik du frå meg du faver ungersvenn eg må inkje mæ deg tala, fyr¹² eg æ gjeven ti drakjen i voll å hanem¹³ so lyte eg hava.
	¹²å
	¹³hånom
10.	Å tak so du deg ei stadige tru som ei onno¹⁴ fattige kvinde, å be so du so trulege ti Gud so kann¹⁵ me den drakjen ivivinne.
	¹⁴ånno
	¹⁵sko'
11.	Tak so du dine snørebånd dermed ska' me drakjen binde, be [so du so trulege ti] Gud [so kann me den drakjen] ivivinne.
12.	Dei stoge der å tala ei ti den tie ho va inkje lengji fyrr den lede drakje kjem¹⁶ fljugandes heim og ellen flyg av hånoms vengjir.
	¹⁶kjeme
13.	Han leidde den drakjen på vollen ut so jammerleg monne¹⁷ han høse, og alle de folk uti staden va' de monne at skauen bortløpe.
	¹⁷monde
14.	Høyrer de de mine kjæreste folk de tar 'kje hverkjen løbe hell renne han æ bunden mæ herrens Guds bånd slett ingjen mann mei sko' 'en tvinge.
15.	Han sette gnjavel uti hass munn så jammerleg monne han trykke, ingjen fugl va' go fy fjuke so hågt
16.	Eg sko gjeva deg sylv å gull å hælte i mitt kungerikji, si' du fridde kjær dotteren¹⁸ min¹⁹ frå denne elendige kvie.
	¹⁸dottere
	¹⁹mi
17.	Hav du sjave ditt sylv å ditt gull å dertil ditt kungerikji jomfru Maria heve eg mi tenesta sett eg må hæna aldrig svike.
18.	De sko byggje eitt slott uppå ny å sekje dei i herri grå tindi når Herri Gud vi' eg sko der²⁰ mei, mi beini so vi eg kvile meg derinni.
	²⁰her
19.	Han steig då seg uppå gangaren rø hass²¹ gangaren glimer som en herri, og alle dei folk uti staden va dei bød hannem alle vel fare.
	²¹den

Ekstra opplysninger