| 1. | Den eine gret taarir den are gret blo den tree gret si moder av sortan jor. |
| 2. | Den eine ho kyste den are ho tvo den tree rugga ho mæ sin fot. |
| 3. | Eg leivd ette meg den døna blaa aa bonni mi sko liggje paa straa. |
| 4. | Eg leivd ette meg dei store voksljus aa mine smaabørn sko ligge i svarte hus. |
| 5. | Eg leivd ette meg baa øl aa brød aa mine smaabørn lide baa honger aa nød. |
| 6. | Naar eg høyrer dei hondane tude daa frygtar eg for at den døde va ude. |
| 7. | Hvergang dei høyrde smaabonde gjø daa gav dei børnen øl aa brø. |
Ekstra opplysninger
Orig. ms.
Merkn. I strofe 3, linje 1 er let ette retta til leivd ette; 4, 2: mørke er jamstilt med svarte (hus); 5,1: mat er retta til brød; under str. 7 står: Ho trur at den avdøde het Målfrid.
