[BIN: 0751]
Olav Liljekrans
Oppskrift 1857 av Sophus Bugge etter Birgit Lintveit, Morgedal, Kviteseid, Telemark .
| 1. | Olav han ri mæ otti
-Mæ vitari hånd-
josan dagjen han totte.
-Så mo kjem Olav av elskog - |
| 2. | Olav han ri um midnattstid
så totte han soli skjein så bli. |
| 3. | Olav han ri seg framette mæ å
så såg han elvarkvinnune store å små. |
| 4. | Høyrer du Olav hott eg seie deg
vi' du trøa dæn dansen mæ meg. |
| 5. | Vi du trøa dæn dansen mæ meg
ei silkjestikka skjurte eg gjeva ska deg. |
| 6. | Ei s[ilkjestikka] skj[urte] kann eg væl få
men trøa dansen mæ deg eg ikkje må. |
| 7. | Trøa dansen mæ deg eg ikkje må
i morgo ska mitt bryllaupe stå. |
| 8. | Hokk vi du mæ kon elvanne bu
hell du vi' sjuke flykje di brur. |
| 9. | [Hokk vi du mæ kon elvanne] døy
[hell du vi' sjuke flykje di] møy. |
| 10. | Eg vi' no 'kje mæ dikkon e[lvanne] bu
eg vi 'kje sjuke flykje mi brur. |
| 11. | [Eg vi' no 'kje mæ dikkon elvanne] døy
[eg vi 'kje sjuke flykje mi] møy. |
| 12. | Olav han spente sin hest mæ spori
så rei 'en igjenom dæn elvelogji. |
| 13. | [Olav han spente sin hest] ved frans
[så rei 'en igjenom dæn] elvedans. |
| 14. | Olav han spente sin hest ved kinn
så rei 'en igjenom dæn elvegrind. |
| 15. | Elvekvinna ho otor dansen sprang
ho slengde te Olav mæ røde gullband. |
| 16. | No ser eg Olav no kjem han heim
enten æ' han drukkjen hellå vrei. |
| 17. | Olav han kom seg riands i går
å hånoms kjær moeri ute står. |
| 18. | Å kjære mi moer du reier meg sæng
[å kjære] min faer hjelp meg te dæn. |
| 19. | [Å kjære] mi syster du stende meg nest
[å kjære] min broer du hentar meg prest. |
| 20. | [Å kjære] m[in] b[roer] d[u] h[entar] m[eg] pr[est]
så må du hava dæn eg heve fest. |
| 21. | Så gjerne jeg de gjorde
når eg fer dei syndinne tore. |
| 22. | Eg hev 'kje gjort Ingerli større harm
hell ei gång eg låg på hennars arm. |
| 23. | [Eg hev 'ki gjort Ingerli større] kvie
[hell ei gång eg låg] mæ hennars sie. |
| 24. | De reier meg sæng i høgeloftssvala
så ser eg mi brufær i lunden framfara. |
| 25. | Den brufær ho kom seg riands i ton
ho æ' Olav mæ 'n tek 'kje imot. |
| 26. | Olav æ' kje heime
han æ i skogjen å veiar. |
| 27. | Han æ 'kje i skogjen å veiar
mæ honoms små hundann æ' heime. |
| 28. | Når dei brukvinnune sill take seg vare
då såg dei den bruri i høgeloftssvala. |
| 29. | Dær ser eg mi vene møy
sæl æ' dæn som må liva å inkje tar døy. |
| 30. | [Dær ser eg] mitt vene viv
[sæl æ' dæn som må liva å inkje] tar leta liv. |
| 31. | Olav snudde veggjen te
eitt bil dærette så var 'en dø. |
| 32. | Ho breidde upp blomstri gule å blå
unde låg Olav bå bleik å blå. |
| 33. | Bruri ho ikring seg såg
så såg ho dæn svære på naglar låg. |
| 34. | Ho sette dæ svære i sin sko
så odden sto i hjarterot. |
| 35. | Dær blei meir sorg hell der blei gama
tri va' dei likji te jori mæ same. |
| 36. | Dæn ene va' Olav den andre honoms møy
dæn tree hass moer av sorg måtte døy. |
| 37. | [Den ene va' Olav den andre honoms] viv
[dæn tree hass moer av sorg] let liv.
|