[BIN: 0638]
Liti Kjersti og bergekongen.
Margit Hjukse
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1867 av Sophus Bugge etter Hæge Olovsdatter Dalen, Øyfjell, Rauland, Telemark .
| 1. | Bergjebonden kjæme seg riands i går
-Mæ de regner å blæs-
å kungjen sto ute va' sveipt i mår.
-Mæ brofolen rinder væl
å norden under fjello
å nora fe hello
der leikar dei normenn.- |
| 2. | Vælkomen bergjebonden heim te meg
no hev eg bryggja å blanda te deg. |
| 3. | Eg æ kje so mykje um ditt mjø å inkje um ditt vin
eg æ mei um liti Kjersti datteren din. |
| 4. | Liti Kjersti ho æ no so liti ei brur
ho kann inkje nyklanne i låsanne snu. |
| 5. | Kann eg 'a inkje mæ goom få
so sko' eg lata ellen gjenom Beiarlunden gå. |
| 6. | Fyrre lyt du a mæ goom få
eg kann kje lata ellen gjenom Beiarlunden gå. |
| 7. | Kungjen han gjeng at bure
han vekkjer upp datter prude. |
| 8. | Statt upp liti Kjersti skrei lokur ifrå
her æ'1 komen so rike belar i vår går. |
| 1hev |
| 9. | Liti Kjersti ho gjeng at bekkje
sitt gule hår ho rekkjer. |
| 10. | Ho rekte sitt hår i klare vann
so gredde ho ette mæ ein sylvarkam. |
| 11. | Liti Kjersti ho va kje so hårbandvand
ho vippa sitt hår i eit rødegullband. |
| 12. | Ho vippa sitt hår i røde gullband
ein liten gullkrans so sette ho på. |
| 13. | Liti Kjersti ha på seg skjurta ny
ho va no alt mæ gulle sydd. |
| 14. | Liti Kjersti ha på seg silkjeserk
nie møyars handeverk. |
| 15. | [Liti Kjersti ha på seg] stakkjen blå
gulle de låg etter kvor den trå. |
| 16. | [Liti Kjersti ha på seg stakkjen] rau
[gulle de låg etter kvor den] saum. |
| 17. | Liti Kjersti ho sette seg på ein stol
so sprette ho på seg syllspende sko. |
| 18. | Liti Kjersti ho seg igjenom dynni steig
å bergjebonden upp i sessen reis. |
| 19. | Bergjebonden han klappa på høyind mæ finganne små
sit liti Kjersti å kvil deg uppå. |
| 20. | Eg æ' kje so trøytte eg kann væl stå
seg meg di meining så vi eg gå. |
| 21. | Her æ no so vitt i våres land
eg tenkte eg ha mått fengje ein kristenmann. |
| 22. | Kann eg deg inkje mæ goom få
so sko eg lata ellen gjenom Beiarlunden gå. |
| 23. | Fyr lyt du meg mæ g[oom] få
De kann kje lata e[llen] g[jenom] B[eiarlunden] g[å]. |
| 24. | Bergjebonden ha seg ein gangar so spak
han sette skjøn jomfru uppå hånoms bak. |
| 25. | Bergj[ebonden] rei å bergj[ebonden] rann
liti Kjersti ho gret no den vegjen so lang. |
| 26. | Å tikje du salen æ for trång
hell tikje vegjen den æ for lang. |
| 27. | Eg tikje inkje salen den æ me so2 lang
men eg tikje vegjen den æ so2 lang. |
| 2for |
| 28. | Bergjebonden bergje å bergje umkring
å dynni rann upp å bergjebonden inn. |
| 29. | Bergj[ebonden] tala te systeri si
du tappar meg i ei konne mæ vin. |
| 30. | [Du tappar meg i ei kanne mæ vin]
å tvo villan korn du kastar der uti. |
| 31. | Hor æ du fødd å hor æ du boren
å hor æ adde dine jomfruklæne skoren. |
| 32. | I Beiarlunden fødd å i B[eiarlunden] boren
å der æ adde mine jomfruklæne skoren. |
| 33. | Bergjebonden tala me syster si
d[u] t[appa] m[eg] atte i ei k[onne] m[æ] v[in]. |
| 34. | [ Du tappa meg atte i ei konne mæ vin]
tri [villankorn du kastar] der uti. |
| 35. | Hori [æ du fødd å hor æ du] bori
[å hor æ adde dine jomfruklæne] skoren. |
| 36. | I bergje [æ eg fødd å i bergje boren
i bergje æ adde mine jomfruklæne] skoren.
|