[BIN: 0589]
Harpespelet tvingar nøkken.
Villemann og Magnhild.
Gudmund og Signeliti
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1913 av Rikard Berge etter Olav Skoglund, Telemark .
| 1. | Kongjen han tala ti yngste sonen sin
-Sabel i maa -
du ska av aa leite upp-atte systeri di.
-D'æ min fole som rinder igjenom skogjen - |
| 2. | Villfar han rie ive dy aa dikje
han rei ive sjau kongerikje. |
| 3. | Villfar han rei seg ti borgele
der sat ein havfru aa hvilte ved. |
| 4. | Aa naa hev eg allre sett venare viv
si eg saag Syllklar systeri mi. |
| 5. | Jou eg hev meg ei tærne
ho æ som ei morgenstjønne. |
| 6. | Aa eg ska naa gjeve deg gull aa jor
maa eg mæ di tærne faa tala eitt or. |
| 7. | Aa hav naa sjav'e ditt gull aa jor
du ska mæ mi tærne faa tala eitt or. |
| 8. | Eg ska naa gjeve deg gull aa fe
mæ eg di tærne fe ougune se. |
| 9. | Aa hav naa sjave [ditt gull aa] fe
du maa mi tærne [fe ougune] se. |
| 10. | Statt upp Syllklar klæ deg paa
[du ska inn for havfruva gaa]. |
| 11. | Kongjen va' min faer droningjæ mi moer
aa Villfar het min yngste broer. |
| 12. | Villfar leidde fram sin gangar'e graa
set deg Syllklar aa kvil derpaa. |
| 13. | Villfar han lyfte paa høian hatt
no helsar eg havfruva so mang ei gonatt. |
| 14. | Aa ha' eg naa visst ut-av svikje di
du skull' allder ha' sett Syllklar systeri di.
|