[BIN: 0398]
Rikeball og Gudbjørg.
Veneros og Ølberg
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1911 av Rikard Berge etter Hallvard Kaldbast, Mo, Telemark .
| 1. | Rikeball tener i kongjens gaar
-fyre vaae -
i femten vetrar aa so eit aar
-fyre laando so ville dei raae. - |
| 2. | Rikeball luter yvi breie bor
han talar ti Gubjørg dei løindoms-ord |
| 3. | "Høyr du, stolt Gubjørg, hot eg seie deg;
lystar du av laando reise mæ meg?" |
| 4. | "Slet inkje eg tore, aa inkje eg maa,
her æ so mange me vaktar paa. |
| 5. | Dei vaktar paa meg baadi far aa mor,
me lite smaasystir aa yngste bror." |
| 6. | "Lat vakte so mange, som vakte maa,
du sko fygje, æ du skjov huga paa." |
| 7. | Stolt Gubjørg, ho samlar set gull i skrin,
aa Rikeball salar ut gangaren sen. |
| 8. | "Her site du, kongje drik mjød aa vin,
aa Rikeball, reiser mæ dottre den!" |
| 9. | Kongjen vart so ille ve ord,
den brune mjøen, han spilte paa bord. |
| 10. | Aa kongjen ropar yvi heile sit land:
"statt mene drenjir, einkvar som kan! |
| 11. | De klæ dikkon trugji, aa inkji falskt!
Rikeball heve ein hare hals!" |
| 12. | Aa Gubjørg glaaper sig att yvi herd,
der ser ho all sen faers fær. |
| 13. | "Aa kjære me Gubjørg, halt hesten fyr meg,
mæ eg no vaagar mit liv fyr deg! |
| 14. | Aa om du ser noken aa falle
du maa meg 'kje Rikeball kalle." |
| 15. | Rikeball hogji i den fyste flokk,
Gubjørgs syv brøar, mæ gule lokk. |
| 16. | "Rikebal! Rikeball!, du stillar den kniv,
min yngste broer, honom gjeve du liv." |
| 17. | Daa Rikeball høyrde de kvende - maal,
daa fekk han paa staen sit banesaar. |
| 18. | Endaa gjorest han i hondo sterk,
han lyfte stolt Gubjørg uppaa sen hest. |
| 19. | Rikeball kom seg riand'e i gaar,
hans moer ute fyr honom staar. |
| 20. | "Velkomen, Rikeball, sonen men!
kvi heve du so bleike kjenn?" |
| 21. | "Du tar 'kje undrast at eg æ bleik,
eg hev no stai so varm ein leik. |
| 22. | Kjære me syster, du reier me seng,
aa kjære me moer, du legg meg i den. |
| 23. | Eg hev 'kje meiri av Gubjørg havt,
hell kvite armen um halsen lagt. |
| 24. | Eg hev 'kje meiri av Gubjørg vist,
hell ei einaste gong paa munnen kyst. |
| 25. | Tilegt um morgoen, fyrr dagjen var ljos,
daa laag der tri lik i Rikeballs hus. |
| 26. | Den eine va Rikeball, den are hans møy,
aa so hans moer av sorgje lout døy.
|