[BIN: 3410]
Ramnebryllup i Kråkelund
Oppskrift 1874 av Moltke Moe etter Hans Ross, Veum .
| 1. | Der va lyst i kraakelund
uti ravnebure:
ravnen sille vere bruggom
trana sill' vere brura.
-Bjönnen han æ yppaste kar uti skogjen.- |
| 2. | Bjönnen sat i bakkjen,
aa mangt so mone han hugse:
" ska eg ivi den breie fjor,
so væter eg ut mine buksur,
-eg æ been ti bryddaups uti skogjen.- |
| 3. | No hev eg seti den heile naatt,
graati aa iddi laati:
goe Gonill laan meg skuta di,
der ber meg ingle baatar,
-og ska vera sjaasetsmann into i skogjen". - |
| 4. | so kjeme hjasen hoppande,
aa datt han paa si nos,
de va 'ki under, at han blei redd,
han höyrde, koss ikonni bles,
-daa ville dei baae ti bryddaups uti skogjen. - |
| 5. | So kjem skrubben loupande
aa spana seg som ein pil,
han ha' vilt gevi ut eitkvort godt,
ha' kan vore fram ivi ei mil.
-Han sill' vera klokkaren uti skogjen. - |
| 6. | Skere ho sill' skjenkjaren vere
i store mannetraang:
ho fekk seg inki paa golvi snu,
for veli va for langt.
-S. ho sill' vere skjenkaren uti skogjen. - |
| 7. | Hanen han kom med ein tunnbrousleiv,
den tok han i bondens buri.
?Han gol, aa han kukka, aa han gol?
?gol ein kukkulur?
-H. han va sangemeistaren uti skogjen.- |
| 8. | Höna kom mæ eit smörskykki,
aa kjetta mæ ei mus.
-Kjetta ho' va dyreskyttaren i skogje.- |
| 9. | Houkjen kom mæ ein kjukling,
den stol han som ein kjov:
aa ti svora Traana trenta:
"Mi hev 'ki stolen koste behov.
-Mi plag 'ki fattast maten i skogje".- |
| 10. | De va ho traana trenta
med si svorte hette,
gaase va hennas leigjepike1,
aa ho fygde hennar næste,
-aa steidalten buldra paa trumma uti skogje.- |
| 1leigje, leigde. |
| 11. | Daa gjenge veiren i kyrkja inn,
aa han va kadda ti prest,
so gekk han seg at altari fram,
der las han so vakker ei tekst.
-Veiren va deires prest uti skogje.- |
| 12. | Naar de lei ti kvellen,
daa tok deires magi ti svie,
da lout dei heim ti bryddoups,
daa kunne dei 'ki lenge bie.
-So gjose dei seg ei slufsing2 uti skogje.- |
| 2d. e, dei slufsa maten i seg". |
| 13. | Skrubben tok den sylvareskaal,
slo hæ imot bori:
inn kom gamle gumseumma3
-" Naa trur eg, di raar dikkon sjave!
vaar hæveste fammen!" - |
| 3Hunebere. |
| 14. | Ti svora gamle gommor
i bikje, der ho sat:
"Ikki hev' mi skorta idag,
aa fattast anten drikke hell mat!"
-"Mi plag 'ki fattast mate i skogje".-
|