| Aa Tosten tala te Staven sin, -Han Tosten, - Aa meine du Isen bær me heim, Sa Tosten, -I Knell i knell i kneldrande Frosten- Aa Tosten ut paa Isen steig, Aa begge Bejna under han glei, Paa Tosten. Aa Kjeringa baade gret aa lo, -Af Tosten- Miste e Mannen, so fekk e daa Sko, Af Tosten.
|