| (1 og 2 som I) () Aa te svora unge Ormaalen, Han var femten Aar av Aldre: "Du tor inkje du Fjallmøy-Rysen Setje deg so bolde." () Aa de va han Fjallmoy-Rysen Han teke te aa fnyse: "Hot æ de før ein liten Gute, Som tore dei Ore lyse?" () Aa du meg spyr aa eg deg segje Tist du de noken Mon, So æ eg unge Ormaalen Aa Jursan s yngste Son." () Aa æ du Son av Mannen den Som du segje før meg Aa sjella vekse søte Kvister Utav so beiske Tre." () "Eg hev lagt emot i Morgo Mæ so liten ein Svein: Eg tist de so idde vera, De sko 'kje møte hot ein." () Aa de va unge Ormaalen Han ha' paa Kjortelen roue, So gjenge han seg i Bergje ut So kreve han Maal av dei doue. () Han sette Stouren neri Ouren De skrangla i kvite Tenn: "Kven æ so har aa hugabraa, At'n vekkjer upp doue Menn?" () "Løynde eg naa inkje ette meg Baade Gull aa Fe: Hot æ de naa du tregar paa Som eg hev' i Hougjen mæ meg." () "Aa jou du løynde ette deg Baade Gull aa Fe Bare va den skarpe Byrtingjen den ha' du i Hougjen mæ deg." () Han sette Stouren neri Ouren Dei ville den Hedda brjote. Han flidde'n Svære mæ baae si Hændar, Aa ba sin Sonen de njote. () Han sette Stouren neri Ouren, De skrangla i Tennanne bjarte: "Aa fulla heve du Svære godt, Aa dugjer de noko ditt Hjarta."
|