[BIN: 2368]

Sigurd Svein

Oppskrift 1856 av S. Bugge etter Hæge Årmote, Mo, Telemark .

1. Bjórvil gjeng at stallhuse,
då gjóre ho som ein dåri,
ho klypper titt å meiter fritt,
dæ glódde av kvorjom håre.
1b. Moe: (Hæge mindedes ikkje let.) 1
[Ho tok en Grani av Stallen ut,
aa la paa forgylte Grime,
Augo va liksom Stjerna klaar
aa Ellen flaug av hass Mile.]
2. Ho tók en Grani av stallen ut
å leidde han ut paa jór, (M.)
å de va' spurt båe vitt å breit,
at Grani ha' gylte hóv.
3. "Å høyre du mi sæle móri,
hot eg deg spyrje lyster:
hot sku' meg te hende vera
i dessi heimi fyste?"
4. "Her ligg ein gar i heio nór
han ligge så hågt på eggjir,
å der bur bispen din mórbróre,
han kan deg råinne leggje."
5. Så gav ho honom nevahoggje,
fyrr han steig ti heste,
"du gjer så kvorjom jammbjóinganne
å lat inkji hugjen breste."
6. Å ho gav honom nevahoggje,
så blói skvat på jór,
han grutte guten, han va' inkji bli'e,
så liti han åt de lo'.
7. Å Sigur han ri av gari ut
mæ skjollen å sværi bjarte,
móri fygjer sin son på leie
så mildt va' de mórshjarta.
7b. (Moe):
Grani teke te rekkje seg
saa ryseleg i den skog,
daa såg han ein gar i heio nór
som låg i ei morgosól.
8. Å de va' [snarpe Sigur sveinen]
han rei seg framte' mæ lia,
så kom der ein mann o bergje ut,
beiddes mæ gute rie.
8b. Du stige paa Lende paa denne Skjengje[n]
Grani [kann] bere kon baai,
saa hell eg sjau i Tygill aa Beisl,
saa lyte dæ Voni vaage.
9. Å rysen steig i gytte søilen
å skankann' på jóri dróg,
å femta alni va' Grani håg'e,
når han va' mælt ifrå kór.
[Hesten hass Svein trotar i Kleie,
han æ' inkji no som vani,
men agte deg no min sæle sone,
han bere deg inkji ti Bani.]
10. Å bispen site fyr breie bóri,
æ grutten å inkji bli:
de kjenner eg på inna klas,
kven utta mi borgje ró.
11. Som Landst. 34; kun i Lin. 1: mjo: Lin 2: lata; L. 3: no kjeme; L. 4: meg heime i land.
12. De tappar vin i sylvarhonne
å lata de standa fullt,
no kjæme Sigur, min systerson'e,
han li' slett ingjen sult."
13. Å de vá snarpe Sigur sveinen,
han kom seg riane i går,
å ute stó bispen hass moibróræ
å fagna hånom så brått.
14. "Du gakk deg Sigur i stoga inn,
drikk mjø av sylv[ár]honn;
drengjinne set' en Grani på stallen
å gjeve [hån] høy å konn."
15. Som V. 14; kun i Lin. 2: øl av sylv[ár]skål; Lin. 4: høy å konn.
16. Å de vá hesten åt Sigur sveinen
som hae forgylte hóv
han jaga adde Kongjens (M.) bispehestanne,
adde at einom kró.
(Hæge mindedes det ei.)
2) (Moe V. 16b: dog i Paranthes):
16b. Grani han stend på stallhuse
Dæ va' saa deilig ein Sveggji,
saa bit' en adde Kongjens Hestann,
aa jager te einom Veggji. 2
17. Men de totte Sigur iddi vera,
at Grani sill' laupe laus,
han let beisi av gull gjera,
å sveiper kring hering-haus.
17b. Han jaga Kró
sóme beit 'en Halsen av
å sóme spende'n mæ Hóv.
18. "Høyr du bispen min moibróre,
hot eg deg spyrje lyster,
hot sku' meg te' hende vera
i dessi heime fyste?"
19. Som Landst.Tillæg v. 4; kun i L. 1: sku i fruva; i Lin. 2: sinn; Lin. 3. inn; Lin. 4:
ho skyl åt dikkos sinn.
20. Som Landst. Till. V. 5; i L. 1 fruva; i L. 2: såte; deilda; L. 3: snarpe Sigur-sveinen.
21. Som I. (h.mig) V. 22; i Lin. 3. G. du hev han S. lokka-, L.4: de navn du au gjeva kann.
22. Som I. (h.mig) V. 21; Lin. 1: slæst; Lin. 3: burt gjekk Guro strauk um såri; i L. 4 ei såri.
22b. Sigur slæst på Rimarvodden å Bloi skvatt på Sauvi. Burt g. G. str.a. 5. mæ mjuke silkjeskauta.
23. Å Sigur han rei mæ Rimarfossen
å kista flaut i straumi:
" Guro du hev en Grani villt,
han gjeres meg stiv i Taume.
Hesten villte hon Gunnhild undir honom,
han måtti ei fuina leid
sidan måtti Sjurdur venda
Til Jukagárdar heim.
24. Å Sigur rei mæ Rimarfossen,
å kista flaut ifrå:
"Guro du hev en Grani villt, "
men Grani sprakk han då.
24b. Sigur ha rei ivi Rimarfossen,
"Grani han braut sin Fot,
saa kasta 'en bort dæn Gullkistilen,
han vinner dær alli Bot.
Hæge have ei hørt det.]
Ekstra opplysninger