[BIN: 3654]
Unge Våkukall.
Funnebarnet
(fleire alternative titlar)Oppskrift
úpp í den sílkjesengji.
---- han ha' den gjærning gjórt,
so resste han a lande bórt.
So breidde hó út dem blómstr blå,
so fødde hó en sønn derpå
Hó nefte barne1 í klúter fíne,
hó læste båne i ei skrin.
1): overstå: båne
Hó bar de skrine neat strand
hó skreidde skríne út ífrå land.
Trú dú måtte sekkje å ikkje flóte,
so kúnna eg nú ære nóte.
Tílegt óm morgóen de va jóst,
kongen seg neat stråndi fór.
Sóm han kom seg ne at strand
da fann han skríne innpå land.
Han læste skríne upp å att,
han kalla båne
Han tok de' skrine bar de heim,
kalla ---
Han fóstra barne i 18 år, og
so skulde han hennar Svånelin få
Dem lagå ti bryllaup í månan tvo,
alt gik Svånelin svart som jól.
Dem drakk bryllaúp so lengje,
inkje fekk dem brúri a' sengje
Den tredie dag til kvelde
Da tok dem brúr med velde.
"Æ' no dú nú ægtevív,
so snúr no dú deg te meg hít
Ikkje æ' eg di ægtevív,
men eg æ' helt di' móerslív
Kóngen snakka2 te drengjenne små.
De gjeng no burt å hogg ei' bål
2): overstå: tålå
Vakkerkar riste på sóllbågå knív
Idag vær eg mitt móers liv
V. ---svæl,
Idag hell eg mi móer kjær.