[BIN: 2072]
Valivan.
Skippar og møy
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1912 av Rikard Berge etter Hæge Findreng, Kviteseid, Telemark .
| 1. | Hæ me site her eine tvo
æ der ingjen i hugjen som du leikar paa.
- Valivan seilar aarle. - |
| 2. | Olav uti byen haanom kjenner eg vel,
men Valivan stend i min hugjen so kjær. |
| 3. | Olav uti byen - kann eg vel faa
men aller Valivan mæ ougune sjaa. |
| 4. | Høyr du fruva Ingjebjør hott eg seie deg
eit stykkje paa vegjen so fygje du meg. |
| 5. | De tisse eg i din stigji so stor
ja lissom du va naa ein riddar so go. |
| 6. | Aa de æ naa eg i min stigji so stor
eg hev skjipa so mangt ett bredda bor. |
| 7. | Aa eg tisse naa de singrar
som karmane bronjune singlar. |
| 8. | Aa de æ kje karmanne brønjune blaa
men de æ min nyklan baat store aa smaa. |
| 9. | Som at di kaam der midt uppaa hei,
so ville fruva Ingjebjør vende heim. |
| 10. | Aa vi' du naa kje lenger fygje meg,
so trur eg att eg orkar aa bera deg. |
| 11. | Fruva Ingjebjør ho tenkte mæ sjave seg
tru du æ sterkare du hell eg. |
| 12. | Aa so tok 'n fruva Ingjebjør uppi sitt fang
aa so bar 'n henar paa skjipe fram. |
| 13. | Valivan tala ti smaadrengjen sin
du tappe meg i ei kanne mæ vin. |
| 14. | So gav 'n henar di valadrykkjine fem
fruva Ingjebjør ho sovna daa ho fekk den. |
| 15. | So - ni - di |
| 16. | Han seilte i dagar - tvo
den tree dagjen likeso. |
| 17. | So klappa 'n henar paa røde rosens kjinn
statt upp fruva Ingjebjør du søve døen din. |
| 18. | Fruva Ingjebjør ho vakna, omkring seg 'o saag,
ho saag kje ana 'ell himmelen aa bylgjune blaa. |
| 19. | Fruva Ingjebjør ho lyfte paa stakkjen blaa
so hoppa 'o midt uppaa bylgja so blaa. |
| 20. | Aa Valivan va' so rask utav hand
han tok 'o atte paa saltan vann. |
| 21. | Fruva Ingjebjør ho tala ti styringsmann
de styrer naa skjipe ti mitt faers land. |
| 22. | Aa du kjem naa ikkje ti ditt faers land
før du fær ein son som de styre kann. |
| 23. | Aa bære meg Gud faer min boni so smaa
eg læt' atte dynnan' aa gjekk der - ifraa. |
| 24. | Aa de ser naa eg paa din kjinni so rø
at du aller hev lie kvindenø. |
| 25. | Aa etter du heve naa narra meg so langt,
so seie du meg ditt rette navn. |
| 26. | Aa mitt rette navn æ naa ikkje so vandt
smaadrengjine kallar meg Valivan.
|