[BIN: 3593]
Solfager og ormekongen
Oppskrift 1907 av Cath. Elling etter Hæge Kilan (Findreng), Vrådal, Telemark .
1. | Aa höyr du Solfager hott eg spyrre deg -me de vivi va so ungt- du svikar kong David og trolovar meg -Eg lystar i lunden utrie- |
2. | De skaa no aller ske (med) meg under li at eg min tro te tvo bröar gir. |
3. | Og so gav'n hennar dei valadrykkjenne fem Solfager ho daana, daa ho fekk dem. |
4. | Og so gav'n hennar dei valadrykkjenne ni Solfager ho daana daa ho fekk di. |
5. | So kom der no baa te Kong David inn og död æ Solfager allerkjærasten din. |
6. | Kong David han va no so raske av haand han stöypte gullkrossen i Solfagers haand. |
7. | Han stöypte gullkossen i Solfagers haand so ho lill vera kjenda paa fremminde land. |
8. | So la di Solfager paa likebaar so sorgjeleg rei Kong David daa. |
9. | So grov di Solfager under moll og stein so sorgjeleg rei Kong David heim. |
10. | Silde om aftenen maanen skiner blankt daa rei ormekongjen seg paa Kyrkjegaren fram. |
11. | Hokke vi du no livandes liggje under stein hell du vi fygje ormkongjen heim. |
12. | Eg kan no kje livandes liggje under stein eg lyt no vel fygje ormkongjen heim. |
13. | So kom der no gangans en gamale mann som visste hott de skede i fremminde land. |
14. | Herre gud, Kong David, her æ vanskkeleg aa tala Solfager ho liver og trör i gullsalar. |
15. | No ska du læta deg pilgrims klær skjera lissom du vilde en pilgrim vera. |
16. | So teke du deg pilgrimsstav uti haand so vandrar du deg uti fremminde land. |
17. | Kong David han kjeme seg gangans i gaard Solfager sto ute og sola sit haar. |
18. | Og höyr du Solfager hott eg ber deg e aamose-gaava so gjeve du meg. |
19. | Og gakk no deg i stogo inn og sjov vi eg bera deg maten omkring. |
20. | Og alt de ho skjenkte og alt de ho bar og aller kom hanska ne av hendes haand. |
21. | Brukar di denne skikkjen utpaa ditt land at di bryt ikkje brö'e me bare haand. |
22. | Aa eg tisse deg ikkje vandare vera eg tar vel brö'e me hanskanne gjeva. |
23. | Aa er eg ikkje no, so va eg vel daa den ti Solfager paa armen min laag. |
24. | Solfager ho lyfte paa pilgrims hat er du deg kong David du segje meg sannt. |
25. | Og höyr du Solfager hott eg spyrre deg og lystar du aa fygje heimatt me meg. |
26. | Kong David han gjenge i stogo inn me dragande svær under skarlag-skinn. |
27. | Kong David han lete sit svære braa so hoggj'n ormekongjen i lutinne tvo. |
28. | Kong David ha seg ein gangar baad liten og spak so sett'n Solfager paa honoms bak.
|