[BIN: 1760]
Mårstig og hans møy.
Herr Strage
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1914 av Torleiv Hannaas etter Hæge Kjilan, Fyresdal, Telemark,
| 1. | Å Strangje h[an] stend'e på timareting
-De leikar ein leik. -
han leikar der mæ sin røde gullring.
-Der leikar so favert ei liti lill-jol
som sover utpå ungersvenns arme. - |
| 2. | Å visste du Strangje hoss heime sto ti
du leika kje leikjen so gladeleg. |
| 3. | Den festarmøyi du feste deg ifjor
no ligg'e ho sjuke o stundar ti jor. |
| 4. | Den [festarmøyi du feste] under øy
no ligg'e [ho sjuke o stundar ti] døy. |
| 5. | Å Strangje h[an] blei so ille ive or
han slepte den ringjen ne ti jor. |
| 6. | Strangje han hetta på svenne två
de salar meg ut min gangar so grå. |
| 7. | Å Strangje han rei seg uppunde li
der møter han dei likvektarar tri. |
| 8. | Eg helsar dikkon likvektarar i kjortelen rø
å hvem er der syk'e hell hvem er der død. |
| 9. | Me æ noko likvektarar i kjortelen rø
o Strangjes møy o no æ ho død. |
| 10. | Strangje han rei seg lite bet'e frem
der møter han dei likmennanne fem. |
| 11. | Å kjære de biar meg en stund
mæ eg fær skjifte um min manndom. |
| 12. | Strangje han sette sitt svær imot stein
o de gjore Strangjes hjarta mein. |
| 13. | Strangje han [sette sitt svær imot] jor
då rann Strangjes hjarteblo. |
| 14. | Der blei mei sorg hell der blei gama
der kåm tri lik ti kjyrkja mæ sama. |
| 15. | Den ene var Strangje den anden hans møy
den tree hånoms mo'er av sorg ho laut døy. |
| 16. | Den ene var Strangje den anden hans viv
den [tree hånoms mo'er av sorg] ho let liv.
|