[BIN: 1674]
Kjerstis hevn.
Frilla set eld på brurehus
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1856 og 1857 av Sophus Bugge etter Targjei Kosi, Vrådal, Kviteseid, Telemark .
| 1. | Herepær reiser seg sø unde li
-Unde dei vælgronde tre -
så bee han dær te bryllaups på ny.
-Du vekkjer 'kje Åseliti av min' arme. - |
| 2. | Han be'e ti bryllaupi fatik å rike
å ikkje Ingerliti sitt frilleviv. |
| 3. | Han be'e ti bryllaupi store å små
Ingerliti lest han alli gå. |
| 4. | Høyr du Herepær hott eg spyre deg
be du meg ikke te bryllaups te deg? |
| 5. | Bryllaupi stende så høgt uppunder øy
at dær kann ikkje kome så ven ei møy. |
| 6. | [Bryllaupi stende så høgt uppunder] li
[at dær kann ikkje kome så vent] eit viv. |
| 7. | Um bryllaupi sto i Skåni
så sant eg liver, eg ska' kome. |
| 8. | "Kjeme du i den bryllaupsgår
så hev du 'kje alt ditt gulli på". |
| 9. | Tærna ho va' så svikefull
av nie møyar ho lånte gull. |
| 10. | Tærna ho reiste ti den vestre by
ho lånte gullkrona av syste si. |
| 11. | Tærna ho gjenge ti bekkji
sitt gule hår ho rekkjer. |
| 12. | Ho vaskar dæ fyst i lut å vann
å kjemmer ette mæ sylvekam. |
| 13. | Fyste kjemmer ho mæ sylvekamm
ette slenger ho eitt rødegull-band. |
| 14. | Tærna sette seg på sengjestokk
ho drog på seg ein silkjesokk. |
| 15. | Tærna sette seg på ein stol
ho spente på seg den røde gullsko. |
| 16. | Tærna for i stakkjen rau
gulli glimra ette kvor den saum. |
| 17. | Terna ho blei så mæ gulli sett
ho fekk ikkje armanne ifrå seg rekt. |
| 18. | Terna ho reiste at stallen ut
ho sala ut folen å den va' fus. |
| 19. | Terna ho inn gjenom dynni steig
dei tenkte ikkje anna hell soli skjein. |
| 20. | Dei sette den terna på benkji
sveinar å riddarar skjenkte. |
| 21. | Eg van ikkje sikje på benkji
men eg vane vere mykje te skjenkje. |
| 22. | Terna gjore bådi skjente å bar
dei sovna alt folkje i stoga va. |
| 23. | Ho skjenkte mjø å ho skjenkte vin
Herepær sovna i sessen sin. |
| 24. | Tærna gjore bådi skjente å bar
Herepær sovna i sessen han sat. |
| 25. | Ho ruska i oska, ho ruska i kol
så sette ho ellen på Herepærs bås. |
| 26. | Herepær vakna 'kje fyrr hell då
at logjen leika i hass gule hår. |
| 27. | [Herepær vakna 'kje fyrr] dæn stund
[at logjen leika] for hass vene munn. |
| 28. | Herepær rekkjer hånd ifrå seg
"Ingerliti, Ingerliti, hjelp du meg!" |
| 29. | Be te Gud! så hjelper han
men eg deg alli hjelpe kann. |
| 30. | No hev eg gjort den gjerning eg ville gjere
no lyster eg gjønni å heimi vere.
|