[BIN: 1403]
Knut Liten og Sylvelin.
Øystein Grønnevoll
(fleire alternative titlar)Oppskrift, udatert av G. O. Aaland, ukjent sanger og Vest-Telemark.
| 1. | Kongen og Knut liten sat ivi bor
-Isolilja -
dei tala so mangt eit skjemtande or.
-Så såre sørgjer Sylvelin for lille Knut i løndom. - |
| 2. | Og høyr du Knut liten hot eg spøre deg
du må nå handle folar mæ meg. |
| 3. | Ja eg kann nå handle folar mæ deg
men eg vi hava di dotter i byte eg. |
| 4. | Å sko kji mi dotter bli bære gjivt
hell ho sko nå gange i eit hesteskjivt. |
| 5. | Knut liten han slær nå si hånd i mot bor
eg fer nå di dotter for eit godt or. |
| 6. | Knut liten han springe på gangaren grå
så rider han så lystig til Sylvelines går. |
| 7. | Han pikka på dynni mæ finganne små
statt upp Sylveliti skrei lokunn ifrå. |
| 8. | Å ingjen so lukkar eg inn om natt
jau du lukkar vel inn din kjære so brat. |
| 9. | Sylveliti ho ha på seg kåpa blå
so skreier ho dei lokunn båt te å ifrå. |
| 10. | Sylveliti ho sette fram ein sylvforgylte stol
der sko du Knut liten leggje hanskar sko. |
| 11. | Då låg tilsaman den notti så lang
ja ho som ei kjering å han som ein mann. |
| 12. | Tvi vorri den terna ho va so utro
ho stol då Knut litens sylvspente sko. |
| 13. | Den terna ha på seg stakkjen blå
so reiser ho so litteleg til kongens går. |
| 14. | Her sit du kongje drikk mjød og vin
å Lisleknut han søve mæ datteren din. |
| 15. | Gakk burt terne eg vi deg kji tru
her æ nå so mange som du hev logji på. |
| 16. | Nådige herre du vi meg kji tru
sjå her hev du Knut litens sylvspente sko. |
| 17. | Kongjen han ropa ivi heile si hær
kom nå mine krigsmenn nå æ de meg kjær. |
| 18. | Så kom der til honom eit hundrade mann
me sko hjelpa deg kongje so godt som me kann. |
| 19. | Kjere mine krigsmenn de klær dikkonn kje falskt
de veit at Knut liten æ ein vågehals. |
| 20. | Dei støtte dynni mæ brynjur for hals
du Knut liten æ nokk ein vågehals. |
| 21. | Dei støtte på dynni mæ glavind og spjut
æ du inne Knut litin so kom nå her ut. |
| 22. | Knut liten han ut igjenom vindauga såg
de æ nå mange men me æ få. |
| 23. | Knut liten han ropa eg æ nå kji redd
de må vel bie te guten bli klædd. |
| 24. | Knut liten han utt igjenom dynnanne sprang
so rudde han vel vegjen som før ha vore trong.. |
| 25. | Knut liten han hoggje ti han blei mo
til båe hanoms stevlar sto fulle av blo. |
| 26. | Knut liten han hoggje til han blei trøyt
han konn ikkji sjå anna'l bloe so raut. |
| 27. | Knut liten han sprang på gangaren grå
og kongjen ute for honom stå. |
| 28. | Og høyr nå Knut liten hot eg spør deg
hor æ nå dei krigsmenn eg sendte ti deg. |
| 29. | Å some ligge sjuke å some ligge sår
å some hev fengje sin sjælekost iår. |
| 30. | Du kongje lyt kaupe deg ti tonnur salt
så du kann få salte de mannekjøte alt. |
| 31. | Du kongje lyt kaupe deg ti tonnur gryn
at du kann få gjera den pylsa skjøn. |
| 32. | Knut liten han rister på bloutte sverd
å va du kje kongje hot va du vel verd? |
| 33. | Knut liten han rister på bloutte niv
å va du kje kongje de sill koste dit liv. |
| 34. | Knut liten du stiller dit blotte sverd
eg gjev deg mi dotter du æ no vel verd. |
| 35. | Knut liten du stiller din bloutte kniv
eg gjev deg mi dotter de vene viv. |
| 36. | Eg gjev deg mi dotter å heile mit land
so lyt du gjera mæ meg som du vi. |
| 37. | Nei du kann vera kongje å hva dit land
men eg hev Sylveliti eg æ hennar mann. |
| 38. | Knut liten han lyfter på høgan hatt
farvel kongje og dronning godnatt.
|