[BIN: 1391]
Knut Liten og Sylvelin.
Øystein Grønnevoll
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1867 av Sophus Bugge etter Olav Talleivsson Lofthus, Eidsborg, Telemark .
| 1. | Kungjen å Knut liten dei sit ivi bor
-Isålilja -
dei tala so mangt eit skjemtande ór.
-So såre sørgjer Sølvelin for lille Knut i løyndom - |
| 2. | Å høyrer du Knut liten hot eg spyre deg
å vi' du nå skifte dei folar mæ meg. |
| 3. | Ja sku eg skifte dei folar mæ deg
so vi' eg ha di dotter i byte eg. |
| 4. | Å sku 'kje mi dotter bli bære gift
hell ho sku gange i eit hesteskift. |
| 5. | Knut liten han slær si hånd imot bor
eg fær væl di dotter for eit gott ór. |
| 6. | Knut liten han salar ut gangaren grå
so rider han hurtig te Sølvelitens går. |
| 7. | Knut liten han klappa mæ finganne små
statt upp Sølveliti skrei lokunn ifrå. |
| 8. | Ingjen stevnar so hev eg lagt
ingjen so lukkar eg inn um natt. |
| 9. | Ja hev du ingjen stevnar lagt
jau du lukkar væl inn din kjærast so bratt. |
| 10. | Sølveliten1 ho ha på seg stakkjen blå
so skreidde ho dei lokunn bå te å ifrå. |
| 1Sølveliti |
| 11. | Sølveliten sette fram ein forgylte stol
der sku du Knut liten leggje hosur å sko. |
| 12. | Åmafor mi sæng der æ' ein gullknapp
der sku du Knut liten hengje hanskar å hatt. |
| 13. | Så låg dei tesammen den nåtti så lang
ho som ei kjering å han som ein mann. |
| 14. | Tvy vorre den tærna ho va' så utro
ho stol burt Knut litens syllspente sko. |
| 15. | Den tærna ho ha på seg kåpa blå
so reiser ho so hurtigt at kungens går. |
| 16. | Her site du kungje drikke mjø å vin
Knut liten han søve mæ datteren2 din. |
| 2dotteri |
| 17. | Å gakk burt du tærne eg vi' deg inkje tro3
de æ' no so mange som du hev logji på. |
| 3tru |
| 18. | Å nådige herre du vi' meg inkje tru
sjå her hev du Knut litens syllspente sko. |
| 19. | Kungjen han ropa ivi alt sitt land
å stae no upp mine gode hofmenn. |
| 20. | Der samlede sig mange tusinde mand
som sværdet og brynjen så lett bære kan. |
| 21. | Så reiser dei sig ind til Sølvelitens går
dei vilde med hende um Knut snakke då. |
| 22. | Dei støytte på dynni mæ glavin å spjut
er du inne Knut liten so kom nå herut. |
| 23. | De støytte på dynni mæ brynjur for hals
Knut liten du æ' nok en vågehals. |
| 24. | Knut liten han seg ut igjenom vindauga såg
de æ' no so mange men me æ' so få. |
| 25. | Knut liten han svara eg æ' inkje rædd
de biar væl lite te guten bli klædd. |
| 26. | Knut liten han seg ut igjenom dynnane sprang
so rudde 'n de rome som fyrr ha vore trångt. |
| 27. | Knut liten han hoggje mæ syllbugji svær
han hoggje då ne alle kjempunne der. |
| 28. | Knut liten han hoggje te han toss bli mó
te båe hånoms stevlar sto fudde mæ bló. |
| 29. | Knut liten han hoggje te han blei trøytt
te han kunn kje sjå ennall' blo´ å røyk. |
| 30. | Knut liten han salar ut gangaren grå
so rider han hurtig i kungjens går. |
| 31. | Gu dagjen min kungje du sit nå der
å live du vistnok vil taka av meg. |
| 32. | Å høyrer du Knut liten hot eg spyre deg
hor æ' no dei hofmennar eg sente te deg. |
| 33. | Some ligge sjuke å some ligge sår
å some hev fengje sin jolekost i år. |
| 34. | Kungjen må koupe seg ti tunnur salt
um han kam få salte de mannekjøti alt. |
| 35. | (Kungjen må koupe seg ti tunnur) grøn
so fær 'en væl gjera ei pylse so skjønn. |
| 36. | Knut liten han rister på bloutte svær
va' du 'kje kungje men hot va' du vær. |
| 37. | (Knut liten han rister på bloutte) kniv
(va' du 'kje kungje) de si' koste ditt liv. |
| 38. | Knut liten du stiller ditt ditt søllbugne svær
eg gjev deg mi dotter du æ' hænar vær. |
| 39. | (Knut liten du stiller) din bloutte kniv
(eg gjev deg mi) dotter det vene viv. |
| 40. | Knut liten han lyfter på høiande hatt
å farvæl kungje å dronningji go natt.
|