[BIN: 0590]
Harpespelet tvingar nøkken.
Villemann og Magnhild.
Gudmund og Signeliti
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1914 av Rikard Berge etter Nerid Hegnastykke, Bø, Telemark .
1. | Alebrett gjekk seg i havfrugas gaar aa ute sto havfrua kjemde sitt haar. -Den lange naatta fer ælskoven meg tvingar - |
2. | Aa Alebrett klappa h[enne] paa hvidane rød nei aller eg har sett nokken finare mø. |
3. | Nei eg æ kje fin mæ mitt gulle paa imot Isamo æ mæ sitt bare haar. |
4. | Eg gje' deg mitt gull aa eg [gje' deg mitt] fe dærsom du vi la meg Isam' di tærne faa se. |
5. | Hav sjøl ditt gull [og ditt] fe iaften ska du Isam' mi tærne faa se. |
6. | Aa havfrua tala ti Isam ho saa iaften ska du fer meg ti skjenkjar gaa. |
7. | Hosse kann eg fer deg ti skjenkjar gaa som ikkje har sett sola paa 15 aar. |
8. | Aa havfrua slo ti Isam paa hvidan kjinn hosse tol du snakke saa ti havfruen din. |
9. | Aa Isamo hadde paa seg kjolen blaa aa dei søllspente skoa saa spende ho paa. |
10. | Aa Isamo slengde paa seg kaapa blaa aa gulle va' stikka fe hvær den traa. |
11. | Aa Isamo inn igjenom dynnæne steig dom visste kje ana hell sola skjein. |
12. | Aa Isamo skjenkte i mjøen saa varm ti havfrua sømna i Alebrettes arm. |
13. | Aa Isamo skjenkte i mjø aa i vin ti h[avfrua sømna] i gullstolen sin.
|