[BIN: 0370]
Rikeball og Gudbjørg.
Veneros og Ølberg
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1859 av S. Bugge etter H. Morkji, Fyresdal, Telemark .
| 1. | Arel han kom seg riands i går
-Uti løyndom -
står fru Hilebjør for han liti
-For den som jeg har lovet i min ungdom. - |
| 2. | Du tar ikkje slå håri for meg,
eg lyster ikkje bele ti deg |
| 3. | Anten du belar hell du gjer ei,
so æ' eg no go for å seje deg nei. |
| 4. | Hilebjør samlar ho gulli i skål,
Arel han salar ut gangaren grå. |
| 5. | - skrin, - sin1 |
| 1(sic!) |
| 6. | Då dei kom på vegjen fram,
so møter dei ein gamal mann. |
| 7. | Du tar 'kje so H. skyggje unde skinn
eg kjenner so væl hennes blomekinn |
| 8. | De æ inkje Hilebjør, um du synes so,
de æ mi syster kom frå Holstein igjår. |
| 9. | Eg gjeve deg mitt røde gullband
vi' du kje bera boæ ti min faderens land |
| 10. | - ring faderen inn. |
| 11. | Hav du sjov - band
eg ska ikkje - |
| 12. | Hav - rin - inn. |
| 13. | Den gamle mann gjore båd rei å rende
alt ti han sin grå gangare sprengde |
| 14. | Her site du kunge, drikk mjø å vin,
men Arel han reiser mæ datteren din. |
| 15. | Kun han bleiv so ille vet den bo'1
den brone mjøen den spilte han på bor
1(sic) |
| 16. | Kungen han ropa yve alt sit land,
de klæ dikkon ut so mange som kann. |
| 17. | Di klæ - vi'
men Arel han reiser mæ datteren min |
| 18. | Arel han glåper seg rett um hær,
so ser han heile hennes faderens fær. |
| 19. | Kvær ska' mi nå at skogjen rie
hell me ska nå mannleg bie. |
| 20. | De æ so skammeleg at skogjen rie,
nei lyt då hell mannleg bie. |
| 21. | Du spretter brynja i kring min hals
den spretter du truji men inkje falsk. |
| 22. | Um du ser at eg fadde,
du må inkje på Arel kadde. |
| 23. | Um - bløer, Døe
du må meg inkje nevne ti |
| 24. | Arel hoggje de fyste hogg
sju hennes brøar mæ gule lok |
| 25. | Den are (andre) fær
so hoggje han av hennes faders hær. |
| 26. | Arel, Arel, stilt ditt svær
anna va' min faderen vær |
| 27. | Høyrer du A. eg spyrje deg må
kvi er du so studda å so syrgjeleg nå? |
| 28. | Bære meg H. lite du kann
skjønnar du 'kje mer på ein halldøe mann. |
| 29. | Bære veit -
- på en halldøe mei - |
| 30. | Långe for du ha halltala or,
då sto adde hoggje i mi hjarterot.
|