[BIN: 0328]
Rikeball og Gudbjørg.
Veneros og Ølberg
(fleire alternative titlar)Oppskrift 1857 av Sophus Bugge etter Torbjør Midbøn, Kviteseid, Telemark .
a
| 1. | Rikeball å Gullbør di sat ivi bor
-fyri våe -
di tala så mangt et skjemtandes or.
-Fyrri låndo så ville vi råe - |
| 2. | Høyrer du Gullbør, hot eg spyr deg
lyster du av lande å reise mæ meg. |
| 3. | Inkje eg vi' å inkje eg kann
eg fryktar min faer å festarmann. |
| 4. | Eg ska' føre deg på den øy
sorgjelaus1 liva å syndeslaus døy. |
| 1syrgjelaus |
| 5. | Dær veks ikkje ana te gras hell lauk
dær gjæl ikkje a'n fugl hell gauk. |
| 6. | Gullbør ho samla sitt gull i skrin
Rikeball sala ut gangaren sin. |
| 7. | Som di kom deg på vegjen fram
dær møtte dei ein liten smådreng2. |
| 2gamalle mann
("Sangersken troede, at mellem V. 7 og 8 Noget mangled".) |
| 8. | Hær sit du kungjen, drikk mjø å vin
å Rikeball reiser mæ datteren din. |
| 9. | Kungjen han råpte over hele sin går
kjære hofmenn, trekk brynjunne på. |
| 10. | Rikeball såg seg att på hær
han såg ikkje skogjen før blanke svær. |
| 11. | Høyre du Gullbør, hot eg segje deg
du må no 'kje nevna anten svære hell eg. |
| 12. | Rikeball høgje den fyste flokk
_______________________ |
| 13. | Rikeball høgje den anen gang
Gullbørses faer å festarmann. |
| 14. | Rikeball, Rikeball, still ditt svær
bære så var no min faer vær. |
| 15. | Men då di hørde dæ kvindemål
då fekk den herre femten dødeleg sår. |
| 16. | Ho smøgde gullsmykkje av sin arm
å batt dæ ikring, så 'kje bloe rann. |
| 17. | Kjære mi Gullbør, kor lite du kann
slett ikkje hjelper dæ snøreband3. |
| 3du kan ikkje skjønne på ein halldø mann |
| 18. | Di rei seg igjenom rosens lund
dær kom ikkje ore av Rikeballs munn. |
| 19. | Høyre du Rikeball, hot eg spyr deg
hot ær dæ for bleike viv du flyr mæ deg. |
| 20. | Å dæ æ no 'kje undrands4 at Gullbør ær bleik
fulla hev' me sta'e så ondeleg5 leik. |
| 4undr |
| 5undeleg |
| 21. | Kjære du min broer6, du silar av min hest
å kjære du min faer7, du hentar meg prest. |
| 6faer ? |
| 7broer ? |
| 22. | Kjær du mi syster8, du reier upp mi sæng
å kjære du mi moer9, du legger meg i dæn. |
| 8moer ? |
| 9syster ? |
| 23. | Min faer honom gjev eg både rikje å land
før han hev fostra meg upp som en mann. |
| 24. | Min moer hennar gjev eg mitt røde gullband
før eg hev legji så titt i hennars fang. |
| 25. | Mi syster hennar gjev eg min røde gullringj
før ho græter så sårt broeren sin. |
| 26. | Min yngste broer honom unner eg best
honom gjev eg Gullbør, som eg hev fest. |
| 27. | Eg hev no 'kje mei mæ Gullbør i løyn
hell eg hev mæ min liten småsvein. |
| 28. | Bare ei gång eg meg forlyste
eg Gullbør på kinne kyste. |
| 29. | Å dæ æ no dæ fyste
tvo brøar kann ikkje ægte ei syster. |
| 30. | Å tilegt om morgon då dagjen blev lys
så låg dær tri lik i Rikeballs hus. |
| 31. | Først Rikeball, andet hans mø
å tredje hans moder av sorgjen mått' dø.
|