Balladeoppskrift (TSB: a018, BIN: 0055)

[BIN: 0055]

Ramnen ber bod

Oppskrift 1864 av Sophus Bugge etter Guro Åsland, Mo, Telemark .

1.	Lengji heve eg mæ åro rótt å maka heve eg kjeipa femtan huir i hanskanne sliti so såre gjerest mine greipar.
2.	Lengji heve eg mæ åro rótt ti hue hev losna frå lóvo endå lenge ette gjentunne sprungji no æ de o adde vonir.
3.	Høyrer du de du vildan ravn'e so talar eg ti deg vi' du deg på eit anna land å beile ti møyo fyr meg.
4.	Hossi kan eg på anna landi å bele ti møyo fyr deg eg hev inkje anten bræv hell ronir å gjeva møyo frå deg.
5.	Vi du på anna landi å bele ti møyo fyr meg du ska få bådi bræv å ronir å gjeva der møyo frå meg.
6.	De va no den vildan ravnen han sette seg på ein stol so toke dei dei gullstykkje næste punde den ravneflo.
7.	Ravnen sete si vengjir i veiri fauk han ivi hav alt ti han kom uppå anna landi der Asaliborgje va'.
8.	Ravnen settest i fremri stavnen han rister å skjeke si' vengjir statt upp fruva Asaliborgji leike mæ kåte drengjir.
9.	Gakk du deg utå vollunne der grengjinne lyt'e døy å gakk kji pi høieloft å bele ti so ven ei møy.
10.	Gakk [du deg utå] vollunne der dr[engjinne] læte liv [å gakk kji pi høie] loft [å bele ti so] vent eit viv.
11.	Du tar ikkji fru Asali spotte meg um eg heve drukkji blo tri so våre me follogje vonde æ' alli go.
12.	Tri so våre me kongens sønir å alle våre me frie den eine blei skapt i ein franaorm'e han skrie der neri lie.
13.	Den are blei skapt i ein fjørugstein'e han ligg'e so jupt i ein dal anten eg fyke nettar hell ljosan dagar so kviler eg meg deruppå.
14.	Han tok upp dei gullstykkje å kasta i Asalis fang tak mæ fruva Asaliborgje å ver 'kji so belevand.
15.	Hev 'en de i sinom segni at han vi ti meg gange so let han då sitt orlogsskip mæ rødegulli stande.
16.	Hev han [de i sinom] segni [at han vi ti meg] fri so let [han då sitt orlogsskip mæ rødegulli] skrie.
17.	Ramnen sette si vengjer i veiri fauk en ive hav han fouk nettar å ljosan dagar ingjo to gne gav.
18.	[Han fauk nettar å ljosan dagar ingjo togne gav] fyrr en kom på anna landi der ungan Alv 'e va'.
19.	Ramnen settest i fremri stavnen rister å skjeke si vengjer sæle æ du ungan Alve fyr sendebo du hev fengji.
20.	Heve du de i dinom segni at du vi ti 'a gange so let du ditt o[rlogsskip mæ rødegulli] stande.
21.	[Heve du de i dinom segni at du vi ti 'a] fri [so let du ditt orlogsskip mæ rødegulli] skrie.
22.	Den va årlig um morgoen sole ho skine på tindi då rise ungan Alve upp å legge på forgylte grimur.
23.	De [va årlig um] morgoen sole ho skjein i dale då [rise ungan Alve upp å] legge [på forgylte] salar.
24.	De va han ungan Alve han kjeme seg riand i går de va' hennes sæle fair han uti fyr hånom står.
25.	Høyr du de du ungan Alve gakk deg i stoga inn mæ eg gjenge upp i høieloft å vekkjer upp dotte mi.
26.	Høyrer du fruva Asaliborgje no heve du sovi lengje statt no upp å vakre deg å leike mæ kåte drengjer.
27.	De va fruva Asaliborgje ho maka på horpestrengjir hossi likar du nå min sæla fair gjestinne heve du fengji.
28.	Der æ moro i lofti vera der brurinne klæer seg inni dei turve ikkje ljosi bera de lyser av plomekinni.
29.	Silkji å skarlaken blei ette svalinne breidde so blei fruva Asaliborgje inni stoga leidd'e.
30.	De va fruva Asaliborgje inni igjænom dynne steig de va han ungan Alve o stolen imot æ reis.
31.	So tek en upp dei gulljakkur dei hekk uti liljur fem høyr du fruva Asaliborgje rekk meg hånde den.
32.	Han [tek upp dei gull]jakkur (dei hekk uti liljur) ni høyrer [du fruva Asaliborgje rekk meg] hånde hit.
33.	Han [tek upp dei gulljakkur dei hekk uti] liljebånd då lyster fruva Asaliborgje gjev [a] burt si kvite hånd.
34.	Silkji å skarlak bleiv ette jore breidde so bleiv fruva Asaliborgje neat strånde leidd'e.
35.	Der æ moro på strånde vera der brurinne bli leidde ti lande bukkebeinen å elvesteinen dei spila på kvite sanden.

Ekstra opplysninger